Από τον Μεσαίωνα ακόμη η Θεσσαλονίκη, θεωρείται εμπορική πόλη λόγω της γειτνίασης με τη θάλασσα. Τα Λαδάδικα, υπήρξαν η μοναδική συνοικία της πόλης έξω από τα τείχη μέχρι το 1870 όπου έφταναν καΐκια φορτωμένα με λάδια, φρούτα και εδώδιμα-αποικιακά από όλη την Ελλάδα. 

Από την περίοδο της Τουρκοκρατίας, που επιχωματώθηκε και με την ονομασία Ιστίρα, φιλοξένησε το χονδρεμπόριο της πόλης, και κυρίως του λαδιού, απ’ όπου πήρε και το όνομά της μετέπειτα. Ήταν επίσης γνωστή και με επιπλέον ονομασίες όπως «Αιγυπτιακή Αγορά» ή αλλιώς «Μισίρ Τσαρσί». 

Ο λόγος ήταν η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού εμπόρων από την Αίγυπτο. Η συμπρωτεύουσα πάντοτε έλκυε τους Αιγυπτίους, γιατί, όπως και το Φάληρο, θύμιζε πολύ την Αλεξάνδρεια με την Κορνίς της, την εκτεταμένη παραλιακή οδό της Αλεξάνδρειας. Το Μισίρ-Τσαρσί ή Αιγυπτιακή Αγορά, η κεντρική αγορά της πόλης – της οποίας το όνομα επιβιώνει στη σημερινή οδό Αιγύπτου και επί της οποίας βρίσκεται το σημερινό Istirah – απλωνόταν έξω από τα δυτικά τείχη και μέχρι το λιμάνι, όπου 500 περίπου μαγαζιά εμπορεύονταν ζάχαρη, ρύζι, καφέ, λινάρι και πλήθος εξωτικών προϊόντων. 

Στα χρόνια πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισαν να εμφανίζονται στη συνοικία πολλοί οίκοι ανοχής και καπηλειά. Οι σιδερένιοι κρίκοι που ξεπροβάλλουν έξω από τα κόκκινα τούβλα των τοίχων του Istirah μέχρι και σήμερα, χρησίμευαν για να δέσουν τα άλογα οι επισκέπτες της συνοικίας όσο βρίσκονταν μέσα στο κτίριο που τότε λειτουργούσε ως ένας από τους οίκους ανοχής της περιοχής. Στα αξιοσημείωτα είναι η διάσωση του κτιρίου από την καταστροφική πυρκαγιά του 1917, που επέτρεψε να διατηρήσει τον χαρακτήρα του αλλά και τον χαρακτήρα ολόκληρης της περιοχής. 

Σήμερα, τα Λαδάδικα, έχοντας περάσει από διαδικασίες αναπαλαίωσης, φιλοξενούν μαγαζιά με μουσική και ποτό για όλα τα γούστα, κέντρα διασκέδασης, μπιραρίες και bistrots, που συνυπάρχουν αρμονικά μεταξύ τους. Στο Istirah μπορείτε να απολαύσετε το ποτό σας γνωρίζοντας από κοντά την ιστορικότητα της περιοχής και εμείς θα χαρούμε να σας γνωρίσουμε! 


Since the Middle Ages, Thessaloniki has been considered a commercial city due to its proximity to the sea. Ladadika was the only district of the city outside the walls until 1870 where boats loaded with oil, fruit and food-colonial goods arrived from all over Greece.

From the period of the Turkish occupation, which was embanked and named Istira, it hosted the wholesale trade of the city, and mainly of oil, from where it got its name later. It was also known by additional names such as “Egyptian Agora” or otherwise “Misir Charsi”.

The reason was the gathering of a large number of merchants from Egypt. The co-capital always attracted the Egyptians, because, like Faliro, it was very reminiscent of Alexandria with its Corniche, the extensive coastal road of Alexandria. The Misir-Charsi or Egyptian Agora, the city’s central market – whose name survives on today’s Egypt Street and on which today’s Istirah stands – extended outside the western walls and down to the harbor, where some 500 shops traded sugar, rice, coffee, flax and many exotic products.

In the years before World War I, many brothels and taverns began to appear in the district. The iron rings that protrude from the red brick walls of Istirah to this day were used to tie the horses of visitors to the district while they were inside the building that then served as one of the region’s brothels. Of note is the rescue of the building from the devastating fire of 1917, which allowed it to preserve its character and the character of the entire area.

Today, Ladadika, having gone through restoration processes, hosts shops with music and drinks for all tastes, entertainment centers, beer bars and bistrots, which coexist harmoniously with each other. At Istirah you can enjoy your drink while getting to know the history of the area up close and we will be happy to meet you!